De papieren lochting
Spirituele bibliotheek in Bellem
Doel van het project
Johan's verzameling spirituele boeken onderbrengen in een spirituele bibliotheek, waar de boeken geraadpleegd en uitgeleend kunnen worden. Deze sobere en smaakvol ingerichte ruimte, moet uitnodigen om in stilte te zitten lezen en studeren, te schrijven, een theetje te drinken en te mediteren. Wie over een bibliotheek beschikt, heeft duizend leraren.
Johan's visie op boeken
Al heel mijn bewust leven (ondertussen bijna 50 jaar) verzamel ik boeken over spiritualiteit, zowel de basisgeschriften als persoonlijke ervaringen. Voor mij zijn boeken meer dan materiële dingen, maar wezens, die geboren worden als mensen een poging doen hun levensinzichten en wijsheid neer te schrijven met het doel ze op een altruïstische wijze te delen. Hiermee zijn ze een aspect van het Bodhisattva-ideaal. Ze zijn bondgenoten die de tegenovergestelde kracht hebben van demonen of mara's. Elk boek heeft zo zijn eigen energetische lading, zijn eigen magnetisme. Dikwijls hebben boeken me onweerstaanbaar naar zich toe getrokken. Dikwijls kwamen rond een bepaald thema eerst boeken in mijn leven binnen, pas daarna de ervaring, alsof ik werd voorbereid om er geïnspireerd mee om te gaan. Dikwijls voelden de boeken als boodschappen van mijn spirituele gidsen.
Ergens in een of meerdere vorige levens moet de abdijbibliotheek mijn toevlucht geweest zijn om aan de enggeestigheid van mijn confraters te ontsnappen. Soms was het ook een middel om inspirerende en liefdevolle gulheid te beoefenen.
In mijn eenzame periode van puberteit, adolescentie en ook later, waren boeken voor mij contacten, over tijd en ruimte heen, met wijze mensen waarmee ik mij spiritueel verwant voelde. Ik vond in mijn directe omgeving: familie, school, vrienden of werk zelden gesprekspartners waarmee ik mijn inzichten en ervaringen kon uitwisselen. Zelfs in de yogafederatie heb ik mij meestal een buitenbeen gevoeld. Maar wat ik las in sommige boeken, was voor mij zo herkenbaar, dat het mij hielp inzien dat het klopte wat ik intuïtief aanvoelde of dacht, en dat ik hoegenaamd niet gestoord was. Daardoor zijn boeken dikwijls mijn beste vrienden, en meest intense minnaressen geweest. Al lezend ben ik door mijn middelbare school geraakt: ik blokte niet, ik las!
Nu heb ik ze niet meer zo hard nodig, het is als een pad dat ik bewandeld heb, een gereedschap dat ik gebruikt heb, ze zijn niet langer mijn toevlucht en beschutting: ik weet nu Zelf! Maar het blijft een tuin waar ik met plezier regelmatig in rondwandel, steeds weer inspirerende ontdekkingen doe en spirituele vrienden maak.
Zo is mijn spirituele bibliotheek voor mij stilaan een waardevolle spirituele schatkamer geworden.
Ik wil die nu ook ter beschikking stellen voor anderen.
Geschiedenis van de verzameling
Toen ik halfweg de twintig was, heb ik met mijn beste vriend Paul zitten fantaseren over de oprichting van een spirituele bibliotheek. Toen is ook de naam "De Papieren Lochting" ontstaan: een literaire moestuin met een heel grote diversiteit aan planten, met blaadjes die inspireren en voeden, met bloeiende poëzie, met te bewonderen schoonheid.
Toen ik bij de echtscheiding van Monique uit de Wittemoer vertrok, zat ik zo aan de grond dat ik alles wou achterlaten. Het is Paul geweest die me zei mijn bibliotheek mee te nemen. Armand heeft zich bezig gehouden met de verhuis (ik rijd niet met de auto). In Waarschoot op het Stationsplein, had ik geen tuin (ik palmde met bloemen een stukje middenberm in). Gelukkig had ik daar wel een grote zolder, waar ik mijn bibliotheek onderbracht. Mijn fitness bestond erin om al die boeken naar boven te sleuren. Paul kwam op zondag regelmatig wat systematiek in heel die verder groeiende verzameling brengen. Toen ik van Waarschoot naar het Bellem van Isabelle verhuisde, heeft een hele ploeg mensen mij geholpen: Ferdi zorgde voor een hoogtewerker, om de zware dozen boeken door het dakvenster naar beneden te brengen, Bart reed met de camionette en ook Dirk, Jan, Isabelle en vele anderen kwamen helpen sleuren.
In Bellem had ik minder plaats (geen zolder) en heb ik een groot deel van mijn boeken noodgedwongen opgeslagen in een gebouw van Loveld met dank aan Ward, de schoonbroer van Isabelle. Toen mijn schoonvader Ivan de gestapelde dozen zag, zei hij dat het een afwijking is. (hij heeft op een bepaalde manier gelijk). Eigenlijk zijn boeken voor mij steeds een medicijn geweest, geen vlucht of troost.
Maar nu wordt het tijd dat zij daar uit hun huis van bewaring weg geraken en weer bereikbaar zijn om mijn leerlingen te voeden en te inspireren.
Eindelijk een volwaardige spirituele bibliotheek
We hebben nu bij buurman Bart een grotere hangar gehuurd voor het yogamateriaal (o.a. voor de kampen). Daarin zit ook een extra ruimte die bijzonder geschikt is voor de bibliotheek en een leeskamer: samen bijna 75 m2.
Daar kunnen we eindelijk de verzameling boeken een thuis geven op een volwaardige manier. We willen deze spirituele bibliotheek nu realiseren vanuit de overtuiging dat het een waardevol gereedschap voor de sangha wordt, zeker in deze warrige tijden.
Het doet me enorm veel deugd dat Isabelle er zich mee wil achter zetten en de waarde van het project beseft. Zij is pas de laatste jaren zelf bewuster en geconcentreerder beginnen lezen. Het doet mij deugd om haar af en toe een voedzame hap literatuur te kunnen aanreiken. Doseren is voor haar belangrijk: de nog te lezen boeken moeten in een bak op wielekes passen, niet meer, anders geraakt ze overdonderd en overprikkeld. Ik kan ze begrijpen. Ze ziet dat mijn bureau stilaan volgestouwd geraken en ze vreest dat ze mij eens begraven en gestikt onder gevallen boekenstapels of rekken zal vinden.
Realisatie
Waar ik van droom? Dat we de ruimte samen met de hele sangha in orde kunnen brengen, zodat er liefdevolle energie in zit van zoveel mogelijk mensen. Het is een altruïstisch initiatief: we investeren gul energie, arbeid, materiaal, geld om dit project te realiseren. Belangloos aan iets samenwerken, zorgt voor goed karma en een zuivere krachtige energie, op dezelfde manier zoals we de yogakampen organiseren.
Het doel: een smaakvol ingerichte ruimte die aanzet om het boekenmateriaal te exploreren, te lezen, te bestuderen, eventueel wat copies te nemen of te ontlenen. We zien het als een spirituele tuin die inspirerend is, een toevluchtsoord waar het goed is om te vertoeven, maar ook een stille plek om te zitten lezen, studeren en schrijven.
We hebben een rechthoek van 13,60m X 5,43m. Daarvoor voorzien we een leeskamer van 4,00m X 5,43. Daarin een werktafel, enkele stoelen en zetels, een natuurlijk licht door een groot raam. We zorgen voor voldoende isolatie, zodat deze ruimte met een kleine pelletkachel kan verwarmd worden. Voor grote en kleine boodschappen voorzien we ook een composttoilet in de hangar.
Uitlenen?
Voor Isabelle en mij is een bibliotheek maar een bibliotheek als er ook boeken kunnen worden ontleend. Dus we zoeken ook naar een waterdicht digitaal systeem om de boeken op een veilige manier uit te lenen: boeken uitlenen gaat gemakkelijk, ze terugkrijgen binnen een redelijke termijn is dikwijls een lastig karwei. Doordat elk boek een essentieel onderdeel is van een groter gerelateerd geheel, mogen er geen gaten in vallen. Daarvoor is het ook noodzakelijk om een digitale catalogus samen te stellen. We vertrouwen erop dat we voldoende vrijwilligers vinden om dit te realiseren. Wie meewerkt zal zichzelf belonen met inspirerende informatie, boeiende contacten en een pak goed karma!